ağaç kabuğu

См. также в других словарях:

• acı ağaç — is., cı, bit. b. Sedef otugillerden, sıcak ülkelerde yetişen, kabuğu ve odunu hekimlikte kullanılan küçük bir ağaç, kavasya (Quassia amara) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• KIŞR-I ŞECER — Ağaç kabuğu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• NECEB — Ağaç kabuğu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• kadız — ağaç kabuğu, I, 365 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

• kasuk — ağaç kabuğu I, 382bkz: kas, kaz at derisinden yapılan tulum I, 382 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

• kabuk — is., ğu 1) Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır Meyve kabuğu. Midye kabuğu. Ağaç kabuğu. 2) Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü 3) gök b. Bir sıvı veya… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• KIRFE — Töhmet. * Ağaç kabuğu. * Darçın …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• URRAK — Kabuğu soyulmuş ağaç. * Eti gitmiş kemik …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• limon — is., bit. b., Rum. 1) Turunçgillerden, 3 5 m yükseklikte, kışın yapraklarını dökmeyen, beyaz çiçekli bir ağaç (Citrus limonum) 2) Bu ağacın sarı renkli, kabuğu kokulu, suyu ekşi meyvesi, sulu zırtlak Birleşik Sözler limon asidi limon bahçesi… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• elma — is., bit. b. 1) Gülgillerden, çiçekleri pembe veya beyaz bir ağaç (Pirus malus) 2) Bu ağacın kabuğu parlak, sert, kırmızı, sarı ve yeşil renkte, kokusu hoş, tadı ekşi veya tatlı, dokusu gevrek, ufak çekirdekli meyvesi Birleşik Sözler elmabaş elma …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• erik — is., ği, bit. b. 1) Gülgillerden, beyaz çiçekli bir ağaç (Prunus domestica) 2) Bu ağacın kabuğu ince, çeşitli renklerde, mayhoş veya tatlı, eti sulu, tek ve sert çekirdekli yemişi Birleşik Sözler erik hoşafı erik kompostosu erik marmeladı erik… …   Çağatay Osmanlı Sözlük